Patrząc po telewizyjnych programach w stylu "mam talent" można dojść do wniosku ze skromność jest to cecha charakteru którą ciężko przecenić. Gdy po zakończeniu swojego show wykonawca zarumieni się i w oku pojawi się łezka wzruszenie z powodu tak "nieoczekiwanego" aplauzu ma niemal gwarantowany awans dalej. jeżeli jednak twarz wykonawcy nie będzie mówić " ojej brawa, musze szybko się schować w moim pokoju z misiami" ale np.. " Wiem ze dobrze zaśpiewałem" w najlepszym razie taki ktoś może usłyszeć "Podoba mi się twoja pewność siebie". Ale nie napewno kwiecisty (o dupe potłuc) tekst małgosi F) w stylu "moje serce śpiewa...."
Jestem tego świadomy więc w codziennym życiu też staram się być w miarę skromny.
Jednak tutaj gdzie mnie nikt nie przeczyta mogę powiedzieć swoje.
Zawsze uważałem się ze osobę bardzo inteligentną i w młodym wieku posiadającą dużą wiedzę na niektóre tematy. Moje wrodzone lenistwo mi w tym pomaga. Gdyż np. zamiast wykonać jakąś monotonną prace (na komputerze) w 30 minut wole pokombinować godzinę i zrobić tak by komputer zrobił to za mnie. Później to procentuje bo wymyślony przeze mnie sposób wykorzystam kilkanaście razy więc ta godzina nie będzie stracona. W ten sposób poznaje programy. Wyciągam szybko wnioski z błędów w nich. I wykorzystuje je na moją korzyść. Ponadto mam świetna pamięć np. pamiętam stertę nie przydatnych (na pierwszy rzut oka) rzeczy ze studiów. Lub też tysiące kawałów. Wszystko to sprawia czasami ze czuje ze ludzki mózg (zwłaszcza mój ) ma nieograniczone możliwości.
Niestety wczoraj dostałem dużego chociaż nie zamierzonego pstryczka w nos.
Moja siostra
Znów przypomniała jakiś fakt z naszego życia o którym kompletnie zapomniałem, sprawiło ze zacząłem myśleć.... "A może ta wiedza którą zdobywam sprawia ze zapominam moją przeszłość?"
Czy mamy ograniczoną ilość pamięci do wykorzystania?
Czy musimy wybierać czy pamiętać dzieciństwo czy wiedzą z książek?
Ja pozostawiłem sobie optymistyczną wersje.
Że moja siostra też jest mega zdolna a jej jednym talentem z wielu jest możliwość przywracania ukrytych dla mnie wspomnień
